ΑΣΙΜΟΣ[Ε] ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΜΕ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ ΡΕ ΝΙΚΟΛΑ

Κυριακή, 5 Απρίλιος 2009
ΑΣΙΜΟΣ[Ε] ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΜΕ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ ΡΕ ΝΙΚΟΛΑ
21 χρόνια έχουν περάσει από το θάνατο του μεγάλου «πλην-θέτη» Νικόλα Άσιμου. Σιγοτραγουδάμε μερικά κομμάτια του όταν βρισκόμαστε με διάφορες παρέες και πίνουμε κανένα ποτηράκι παραπάνω…τον Μπαγάσα, το Βαρέθηκα κτλ. Ξεχνάμε όμως τη μαγική πορεία του εν λόγω καλλιτέχνη…
Ασυμβίβαστος, αρνήθηκε επίμονα να παίξει τον ρόλο του αξιοσέβαστου συνθέτη. Οξύθυμος, αντιδραστικός, είρωνας… πολέμησε με λύσσα τον μικροαστισμό και το βόλεμα περνώντας στη σφαίρα του Άλλου.
Με όπλα στη φαρέτρα του, τον σουρεαλισμό και το παράλογο, ξάφνιαζε ακόμα και τους πιο υποψιασμένους με τα τερτίπια του :



Αφάνταστα ρομαντικός, παροιμιωδώς κυνικός και οδυνηρά μόνος του μέσα σε τούτο τον κόσμο, προσπάθησε μέσα από τα τραγούδια του να εκφράσει τις αγωνίες του. Αντιλήφθηκε όμως πως κάποιοι άνθρωποι, ενώ στην αρχή ξεκινούν πιστεύοντας σε ιδεαλιστικούς σκοπούς, στο τέλος βρίσκουν μια «πονεμένη ευφυή δικαιολογία» για να συμβιβαστούν. Γι’ αυτό και επινοεί έναν νέο κόσμο που αποτελείται από τους Κροκανθρώπους (χαρούμενους, πολύχρωμους, και ανιδιοτελείς ανθρώπους) και αυτοχρίζεται βασιλιάς τους.
Η σχέση του Άσιμου με τη διαφωρά είναι καταφανέστατη. Δηλώνει πως «έρχεται από το μακρινό παρελθόν … πάει στο μακρινό μέλλον και ένα από τα μεσοδιαστήματα αυτής της διαδρομής είναι η ζωή του στη γη». Ο Άσιμος, μέσω των τραγουδιών και των υπαίθριων, αυτοσχέδιων θεατρικών παραστάσεων του, δημιουργεί ιστορίες που καταργούν την ιστορία. Μέσω της τέχνης, οργανώνει την αποδιοργάνωση , ενώ δηλώνει ευθαρσώς πως «είναι ο άνθρωπος που δεν υπήρξε ποτέ.
Το Πάσχα του 1987 κυκλοφόρησε ο δίσκος του Βασίλη Παπακωνσταντίνου «Χαιρετίσματα», ο οποίος περιείχε 5 τραγούδια του Άσιμου. Ο δίσκος πουλά πάνω από 200 χιλιάδες αντίτυπα και ο σχεδόν άγνωστος τραγουδοποιός αντιμετωπίζει τα φώτα της δημοσιότητας. Δεν μπορεί να ισορροπήσει μεταξύ του περιθωρίου και της αγοράς. Δηλώνει στις εφημερίδες πως «θέλει να τον ξεχάσουν όλοι» και το μυαλό του βυθίζεται σε ένα περίεργο ταξίδι. Στις 17 Μαρτίου 1988 αποφασίζει να «αναχωρήσει» από τον «χώρο προετοιμασίας» ( έτσι είχε ονομάσει το μαγαζί του στην Καλλιδρομίου). Πήγε να ανταμώσει τον Ουρανό και να γράψει τραγουδάκια με όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν.
Ρε Νικόλα, ασήμωσε ή μάλλον…ασίμοςε τη ψυχή μας , με ένα από τα τραγουδάκια σου :