ΝηπιαγωγείωνΚαλλιθέας1957

...Την άλλη μέρα δεν ρώτησε ούτε, είπε σε κανένα τίποτα , ποτέ δεν άνοιγε κουβέντα για αυτά όμως η σκέψη μέσα του, ήταν σε επιφυλακή ψάχνοντας να ακούσει ή να δει κάτι που θα βοηθούσε να λύση το μυστήριο. Έτσι σκεπτόταν τους λόγους της Κυρίας, που ήταν υπεύθυνη για την θρησκευτική τους καταρτίσει,
-"Οί συκιές, αυτά τα δέντρα είναι καταραμένα απ τον Χριστό. Γιαυτό κρεμάστηκε σε μια συκιά αυτός που τον πρόδωσε, και μάλιστα, για να ξέρετε τον έλεγαν Ιούδα"! Αυτά τα δέντρα ήταν φυτρωμένα πίσω ακριβώς απ τους καμπινέδες...-"Μην περνάτε την μέρα από εκεί και προ πάντων μην τα κοιτάτε το βράδυ όταν πηγαίνετε για ύπνο"!
.............
.Για τον Παλαμάκια ο θάλαμος ήταν περικυκλωμένος απ τον διάβολο , όλα τα κακά εκεί μέσα συνέβαιναν και για καιρό πήγαινε εκεί με σφιγμένη την καρδούλα του απτών φόβο. Οι συκιές πίσω, τα φαντάσματα μέσα, και στην είσοδο ακριβός στο προχόλ , μια τεράστια πρασινογάλαζη φιγούρα σαν μύξα κολλημένη πάνω στου ταβανιού την γωνιά, να κουνιέται απειλητικά κάθε που άνοιγε την πόρτα!
Τ η ήταν αυτό πάλη! Δεν ρωτούσε να μάθει , το είχε συνδυάσει με την Παναγία , κάτι σχετικό με το αλογάκι της, ένα πρασινωπό μυστήριο έντομο απ αυτά που παρατηρούσε από παλιά, πως, ενώ ήταν εντελώς ακούνητα 'άλλαζαν θέση!
Ντρέπονταν λοιπόν να μην ξέρει αυτός, γιατί αν δεν ξέρεις είσαι ένας βλάκας και μισός! 'Οχι δεν ήθελε κάτι τέτοιο! Προτιμούσε να μήνη με τον φόβο, κρατώντας των μέσα του μυστικά , αλώστε δεν είχε πεθάνει και κανείς απ αυτό.
Το μυστήριο κράτησε ως το τέλος του χειμώνα που Η κυρία Μαρίτσα με μια σκάλα, και μια σκούπα έκανε μια φρράπ! μπροστά στα έκπληκτα μάτια του Παλαμάκια, και το εξαφάνισε!
..-"Μα τη είταν αυτό;" τη ρώτησε τότε -Μπα τίποτε, μια αράχνη!