ΜΕΤΑΘΑΝΆΤΙΕΣ ΔΟΞΑΣΊΕΣ Ευστάθιος Λιακόπουλος

Egyptian Book of the Dead
(συνέχεια απο κάτω)
"..Αλλά παράλληλα, όπως και για τη γενετήσια πράξη, ο πολιτισμός μας, πολιτισμός πλαστικών, έχει κατακλύσει τις αισθήσεις μας με περιγραφές και υπερθεάματα εκατοντάδων σκηνών έρωτα και θανάτου, που τις ζούμε καθημερινά, καθισμένοι σε απόσταση ασφαλείας,στις αναπαυτικές πολυθρόνες.
Έτσι ο θάνατος έχει μεταπλασθεί και μας προσφέρεται σε μια απατηλή και αποστασιοποιημένη έκδοση που μας απομακρύνει αποφασιστικά από τη στυγνή και οδυνηρή πραγματικότητα του.

Ο θάνατος κατάντησε για τη καθημερινότητά μας ένας ακόμα μύθος, μια κακόγουστη διάδοση που δεν μας αφορά και έτσι μας βρίσκει εντελώς απροετοίμαστους όταν "απροσδόκητα" μας προσεγγίσει άμεσα και προσωπικά.

..., ο σημερινός άνθρωπος, αποφεύγοντας να αντικρύσει το φαινόμενο του θανάτου κατά πρόσωπο, ορθώνει ένα ακόμα εμπόδιο προς το υπερπέραν.
Ο θάνατος πια δεν αξιολογείται σαν ένα στάδιο μετάβασης οσοδήποτε κι΄αν είναι οδυνηρό, αλλά σαν μια λαιμητόμος που θραύει αφύσικα τον κύκλο της ύπαρξης και μας αφήνει μπροστά του αμήχανους, ανίσχυρους και καταισχυμένους...

(...) Το ταξίδι της ψυχής, του πνευματικού σώματος και της ζωτικής ενέργειας των Αρχαίων Αιγυπτίων που μετά από τρομαακτικές δοκιμασίες και την κρίση του Όσιρι κατευθύνονταν στις εύφορες πεδιάδες του Αάλου. Το είδωλο των Ελλήνων που με το Ακάτιο του Χάροντα διέπλεε την Αχερουσία και μετά την κρίση του Μίνωα, όδευε προς τα Ηλύσια ή τα Τάρταρα. Οι μετασχηματισμοί του Purusa στην Pretakalpa της Ινδοτιστικής παράδοσης. Η ατραπός που ακολουθεί η συνείδηση μέσα από τις εμπειρίες του Bardo στο Θιβετιανό Βουδδισμό.
..Ολοι αυτοί οι δρόμοι - και άλλοι πολλοί - προς το Υπερπέραν, περιγράφονται με εντυπωσιακά όμοιο τρόπο - δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά - και με τα ίδια σχεδόν σύμβολα.