ΤΑΟΪΣΜΟΣ

..ταοϊσμός...................................................

(**) Καμαλόκα: ( βρήκα την λέξη Kamadhatu: - Θ.' dod pa i khams – Ένας από τους τρις κόσμους της Ύπαρξης, ο κόσμος της επιθυμίας. Κατοικείτε από όντα που είναι σύμφυτη υπαρξιακή τάση τους, για κάποιες απολαύσεις, γαστριμαργικές, σεξουαλικές κλπ. Οι άλλοι δύο είναι ο κόσμος της Μορφής (Rupadhatu), και ο κόσμος των μη μορφών (Arupyadhatu)..

Επίσης στα θιβετανικά,Rypa . (Θ. gzugs) : Το πρώτο σώρρευμα (skandha), το σώρρευμα της Μορφής (και του χρώματος). (Padma Sambhava “η Θιβετιανή Βίβλος των Νεκρών”(c) 1992 Ekd. ΕΣΟΠΤΡΟΝ & Ευστάθιος Λιακόπουλος. Καμαλόκα : εποχή θα επανέλθω, προς το παρών στα Σανσκριτικά : Κάμα = έρως, αισθησιακή αγάπη 437 γλωσσάρι Δ.Κ. ΒΕΛΙΣΣΑΡΌΠΟΥΛΟΣ - ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΉ Σ ΦΙΛΟΣΟΦΊΑ Σ -

Στα τρία είδη λαϊκής συνείδησης, ας ερευνήσουμε ακόμα ένα που φυσικά ο Ρ. Στάινερ δεν συμπεριέλαβε στις προτίμησής του για να εδραιώσει το παράδειγμα του. Είναι αδιανόητο για έναν που θέλει να βγάλει συμπέρασμα επάνω σε κάτι που αφορά ολόκληρη την ανθρωπότητα να μην συμπεριλάβει τον ταοϊσμό. Για τον Ισλαμισμό δεν γίνεται λόγος αφού είναι ένα παρακλάδι του ιουδαϊσμού όπως και ο Χριστιανισμός (εξελληνισμένος Ιουδαϊσμός) όμως ο Ταοϊσμός είναι εντελώς διαφορετικός από όλες τις παραπάνω λαϊκές συνειδήσεις.

14 “Μελετώντας ο Έλληνας αναγνώστης την αρχαία κινέζικη Ταοϊστική κοσμοθεωρία θα αναγνωρίσει μέσα στο Yinn και στο Yang τις “δυο πρώτες Αρχές” των προσωκρατικών ( Ελλήνων φιλοσόφων).

27 Όταν ρωτήθηκε κάποτε ο Kouag -Tse (ο άξιος συνεχιστής του έργου του Lao -Tse), από κάποιο μοναχό: “- Αυτό που ονομάζεις Tao πού βρίσκεται;”, απάντησε ότι: “- Δεν υπάρχει μέρος που να μην είναι”.

Κατά τον ίδιο ακριβός τρόπο εκφράζεται και ο Πλωτίνος για την Ανώτατη Κοσμική Αρχή της Μεταφυσικής του, το περίφημο “Έν”, την απόλυτη εκείνη ενότητα η οποία είναι πέρα από κάθε ουσία και κάθε γνώση. Έτσι λοιπόν λέει γι αυτό ότι: “Ουκ έστιν όπου μη εστίν” (Πλωτίνου Εννεάδες,5ος τόμος, κεφάλαιο 8ο, παράγραφος 25).

Να μια καλή παρομοίωση για το Εγώ του ελληνικού νου.

Εξάλλου, όπως αναφέρει ο J. Legge στο the Taoidst Texts Μέρος Β. Σελ. 66-67, “Αυτό που κάνει τα πράγματα να είναι αυτά που είναι, δεν περιορίζεται σ' αυτά. Τα όρια του απεριόριστου κι έλλειψη του περιορισμένου ονομάζεται πληρότητα και κενότητα, ανανέωση και φθορά. Το Tao προκαλεί την ανανέωση, καθώς και την φθορά, όμως αυτό το ίδιο δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Όμοια το Tao προκαλεί την πληρότητα και την κενότητα, πλην όμως αυτό καθαυτό δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο.

Επίσης το Tao προκαλεί την αρχή προκαλεί και το τέλος, αλλά αυτό δεν είναι ούτε ή αρχή ούτε το τέλος. Ακόμη προκαλεί την τόνωση και τη διασπορά, όμως δεν είναι τίποτε απ' όλα αυτά”.

Αναμφισβήτητα το Tao είναι πέρα από κάθε δυαδικότητα (Dyalismus) πέραν του καλού και του κακού, όπως θα έλεγε ο F. Nitse μετά από χιλιετηρίδες.

Το ιδεόγραμμα του Tao, στην κινέζικη γραφή, αποτελείτε από δυο ρίζες. Η αριστερή ρίζα παριστάνει ένα πόδι που αφήνει πίσω του ίχνη βημάτων. Η δεξιά ρίζα παριστάνει ένα ρυτιδωμένο πρόσωπο το οποίο συμβολίζει τη Σοφία (Wisdom) .

Απ την ερμηνεία λοιπόν αυτού του ιδεογράμματος, προκύπτει ότι: το Tao είναι εντός του δημιουργηθέντος κόσμου ίχνος της δημιουργού και κυβερνώσης αυτόν Αρχής. Ο δε άνθρωπος μπορεί να έρθει σε επαφή με αυτή την πρώτη Αρχή μόνο μέσω της Σοφίας (Wisdom).

Στο σημείο αυτό,για να αποφύγουμε τις παρανοήσεις, πρέπει 28 να διευκρινίσουμε ότι το Wisdom δεν έχει καμιά σχέση με την απόκτηση Γνώσεων – Πληροφοριών, δηλ. Την πολυμάθεια, ή ακόμη με την φιλοσοφία ή την επιστήμη (φυσική μεταφυσική). Ή ακόμη τέλος με τη θρησκεία και τον διανοητικό διαλογισμό. Όλα αυτά αποτελούν εγωικές συσσωρεύσεις του νου. ( Νούς“οδηγός” Νοητικό σώμα πνευματικό σώμα το 3ο ).

To Wisdom σχετίζεται μόνο με τη συνεχή βιωματική Μέθεξη της κάθε στιγμής του παρόντος και ταυτόχρονα την πλήρη κι ανεπιφύλακτη αποδοχή του, οποιοδήποτε κι αν είναι αυτό, όπως κι αν είναι αυτό, χωρίς ίχνος διαφοροποίησης κι εκμετάλλευσης, αδιαμαρτύρητα και χωρίς την παραμικρή προσκόλληση σε τίποτε.

Ο ίδιος ο Lao-Tse χαρακτήρισε επιγραμματικά το Wisdom, ως αθωότητα.

...........................................................................................

Εξελληνισμένοι Ιουδαίοι μας έφερα τον Χριστό, και μάλιστα Αναστημένο. Μας έφεραν το “Στόμεν καλός” (Ότι έγινε έγινε).το, Ότι τώρα ηθικοί και ανήθικοι καλοί και κακοί ψεύτες και κλέφτες, μπορούμε να αναστηθούμε πιστεύοντας σε αυτόν. Γιατί μόνο με την πίστη μεταδίδεται η χάρη του, αυτό που κατάφερε δηλ., Να αναστηθεί,. μετέχουμε εν ολίγοις στην δόξα του,Πιστεύοντας στο Χριστό ότι κι αν κάνουμε κι όσα και να χρωστάμε έχουν πληρωθεί από αυτόν με το μαρτύριο του, τουλάχιστον. ΔΕΝ ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ ΚΑΝΕΊΣ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΉΣΕΙ ΟΎΤΕ ΝΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΘΕΊ ΟΎΤΕ ΝΑ ΒΑΠΤΙΣΤΕΊ, ΟΎΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΊ, ΓΙΑΤΊ ΤΑ ΈΧΕΙ ΚΆΝΕΙ ΌΛΑ ΑΥΤΆ Ο ΧΡΙΣΤΌΣ ΓΙ Α ΑΥΤΌΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΌΣΟΥΣ ΓΝΩΡΊΖΕΙ.(εν ολίγοις μην κάθεσαι να ψάξεις τον φταίχτη γιατί θα κατάληξης σε εσένα)

“Στ' αλήθεια, όταν χάνεται το Ταο

τότε παρουσιάζεται η δύναμή του.

Όταν χάνεται η δύναμή του

τότε έρχεται η συμπόνια,

μετά απ αυτήν εμφανίζεται η δικαιοσύνη

κι ΄όταν χαθεί κι αυτή, τότε

εμφανίζονται οι ηθικοί κανόνες

της καλής συμπεριφοράς

που 'ναι η απόδειξη της έλλειψης εμπιστοσύνης

κι η αιτία κάθε σύγκρουσης κι αναταραχής.

(Lao - Tse ''Tao te King'' ) όπου te = Αρετή, (η) που μας βάζει στον δρόμο.

...........................................ΠΊΣΤΗ

Ότι υπάρχει είναι η πίστη του “Εγώ” είμαι πεισμένος για αυτό το ηλιοβασίλεμα που βλέπω μπροστά μου, δεν το αμφισβητώ. Και έτσι το χαίρομε. . Το eft έχει μελετήσει και δίνει έμφαση στην πίστη στο θέλω να γίνω καλά... Βούληση και θέλω,αυτά τα δυο εμφανίζουν την πίστη έτσι . Όλος ο κόσμος μας βασίζεται στην πίστη μας, γι' αυτόν τον κόσμο. Μπορώ να υποθέσω ότι η πίστη ανήκει στο Αιτιατό σώμα. Που είναι το “Εγώ” η συνειδητή βούληση, ο “Αφέντης” ή το Θείο σώμα. Το 4ο. Ποιο σώμα φαίνεται να κινάει την Άμαξα; ο ορθολογισμός ( Νους, αιθερικό σώμα) ή η πίστη (πνεύμα Εγώ , Θείων σώμα)); Και γίνετε να κινηθεί η άμαξα όταν λείπουν οι τροχοί ή οι ρυμοί ή η καρότσα; Όμως όταν λείπει το κάθισμα μπορεί να κινηθεί άνετα. Είναι κουραστικό αλλά ας ξεβολευτούμε. Το κάθισμα (για τον Βουδισμό), φαίνεται μέσα από την Ανθρωποσοφιστική προσέγγιση να σημαίνει ότι είναι το 4ο σώμα και για τον Γκουρζτίεφ Το “Εγώ”. Ποιος λιπών θα αποφασίσει τη χρειάζεται το σώμα μας για να να βρίσκεται σε καλή φυσική κατάσταση;

Γρίφος . Και εδώ΄ έρχεται ο ταοϊσμός. Πριν προχωρήσω προσθέτω μια αξιόλογη παραπομπή απ το ΝΕΪ ΚΙΝΓΚ

45 “...υπάρχει (...) η κοινή διαπίστωση τόσο της Ανατολικής όσο και της Δυτικής επιστήμης, ότι η πορεία του ανθρώπινου όντος ανά τις χιλιετηρίδες και ανά τους αιώνες είναι μια πορεία αδιάκοπης εξελικτικότητας. Έτσι σήμερα η επιστήμη πιστοποιεί ότι το βάρος και ο όγκος ου εγκεφάλου έχει αυξηθεί από την εποχή του Σπηλαιανθρώπου, καθώς επίσης οι διαστάσεις και το σχήμα του κρανίου και του μετώπου.

Αντίθετα, το σπλαχνικό κρανίο έχει ελαττωθεί. Ο τέταρτος γομφίος (055 δόντι στο πίσω μέρος του στόματος που χρησιμεύει στο μάσημα της τροφής. ΣΥΝ τραπεζίτης) έχει τελείως εξαφανιστεί και ο τρίτος γομφίος (σωφρονιστήρας - φρονιμίτης) εμφανίζεται μόνο στο 35% των ανθρώπων. Τα φύματα των δοντιών είναι λιγότερο εκσεσημασμένα. Οι χαλινοί της γλώσσας και των χειλιών ολοένα και ποιο περιορισμένοι. Το ανάστημα έχει αυξηθεί, ο θώρακας συνεχώς και προοδευτικά διευρύνεται. Πολύ πιο απομακρυσμένη είναι ακόμη η υποπλαστική εμφάνιση των κοκκυγικών σπονδύλων (κόκκυγας το κατώτατο ακραίο οστό της σπονδυλικής στήλης του ανθρώπου*) κι η αποσύνδεση της 12ης και κατόπιν της 11ης πλευράς.”(*)

(*)(Ανά τις χιλιετηρίδες! Δεν έγινε δα και κάτι σημαντικό,διότι το φυσικό σώμα είναι που κατέχει ενυλισμένες τις πνευματικές μας διεργασίες. Τη νομίζεται ότι ο κόκκυγας δεν έκανε καμιά εργασία όσον αφορά την αντίληψη της ισορροπίας και αυτήν της μαχητικότητας στο ανθρώπινο είδος; Πως έχουμε αποφανθεί ότι ήταν άχρηστα και γιαυτό αποβλήθηκαν; Ήταν άχρηστες η αμυγδαλές που τις αφαιρούσαμε κατά κόρον καθιστώντας το είδος μας ευάλωτο και ηττοπαθή στις επιθέσεις των χιλιάδων ξένων μικροοργανισμών! Αυτή την σοφία ανακαλύψαμε; Να βγάζουμε το στάρι με δυο κεφάλια και να κάμουμε τετράγωνο το καρπούζι , και αν δούμε έναν άνθρωπο με ένα σπόνδυλο παραπάνω να τον αποστρεφόμαστε λες και είναι τέρας ; Ποιος είναι το τέρας; ν.ν.)

59 Η ΕΝΈΡΓΕΙΑ

Κατά την παραδοσιακή σκέψη, το παγκόσμιο ενιαίο “ένα” (ΤΑΟ) εμπεριέχει την ενέργεια η οποία όταν εκδηλωθεί αποτελεί το πρώτο δημιούργημα. (...)

Για τους Κινέζους αυτή η ενέργεια είναι η βασική κοσμική αρχή.(...) “η ενέργεια είναι η αιτία κάθε δημιουργικής και κάθε καταστροφικής κατάστασης”.

Η δημιουργία, λοιπόν, όλων των όντων και όλων των υλικών πραγμάτων θεωρείται σαν μια κατάσταση συμπύκνωσης της ενέργειας Chi. Αντίθετα, η καταστροφή όλων των όντων και όλων των υλικών πραγμάτων θεωρείται σαν μια κατάσταση διάλυσης και αραίωσης της ενέργειας Chi. Δηλαδή, με άλλα λόγια, η ύλη λογίζεται σαν συμπυκνωμένη ενέργεια, η οποία, όταν υφίσταται αραίωση, ξαναποκτά την αρχική της μορφή σαν ενέργεια.

Το ιδεόγραμμα του Chi, παριστάνει ένα δοχείο ρυζιού από το οποίο βγαίνει ατμός με μια κίνηση ανόδου. Ερμηνευτικά αποδόθηκε σαν πνοή, ενέργεια. Αυτό μπορεί να παραβληθεί προς το αντίστοιχο ελληνικό όρο Πνεύμα και τον ταυτόσημο ινδικό όρο Πράνα.

(...) 62 “..σύμφωνα με την Ταοϊστική κοσμοθεωρητική αντίληψη (με την οποία συμφωνεί κι η άποψη του παραδοσιακού Μαχαγιάνα Βουδισμού), ο Άνθρωπος είναι βέβαια το προϊόν της σχέσης Ουρανού και Γης, αλλά είναι ταυτόχρονα κι ο δημιουργός των δημιουργημάτων του. Γιατί μέσα στην παραίσθηση της αλυσίδας των υπάρξεων, ο άνθρωπος δημιούργησε όλα όσα υπάρχουν στο Σύμπαν με το Νου του, αντικειμενοποιώντας συνεχώς κι αναπτύσσοντας έτσι τη χωριστικότητα και, μ' αυτό τον τρόπο, βγαίνοντας ( με το Νου του) εκτός του Έναδικού Συμπαντικού κύκλου, κατόρθωσε να πει “Εγώ” .

63 Βγαίνοντας όμως με το Νου εκτός της Εναδικότητας, οπωσδήποτε την εκπροσωπεί, παρόλο που είναι εξωπραγματικός μ' αυτή του τη διανοητική κίνηση εξόδου. Γιαυτό ο Μαχαγιάνα Βουδισμός, ο Lao Tse κι όλοι οι μεγάλοι Ταοϊστές μίλησαν για την παραίσθηση της χωριστής ύπαρξης.(*)

(...) Να γιατί το Tao είναι ασύλληπτο κι ανέκφραστο απ' τη δυαδική ανθρώπινη λογική. Γιατί με το δυαδισμό που έφερε η συνεχής αντικειμενοποίηση του Νου, ο άνθρωπος, ενώ ουσιαστικά είναι η έκφραση του ΤΑΟ, διανοητικά έχει βγει εκτός της Εναδικότητας του ΤΑΟ. Γιαυτό λέμε ότι το Tao μόνο βιωματικά μπορεί να γίνει αντιληπτό και κατανοητό ή εκ της απουσίας του. Με τη διάνοια είναι τελείως αδύνατο (*) ΄

64 Κάθε ζωντανός οργανισμός και στην προκειμένη περίπτωση ο άνθρωπος είναι ένας αυτορρυθμιζόμενος μετασχηματιστής ενέργειας, ο οποίος προσλαμβάνει απ' το περιβάλλον του ενέργεια (με την τροφή, τα ποτά΄,την αναπνοή, την ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία), τη μετασχηματίζει και την καταναλίσκει για να επιβιώσει. Ταυτόχρονα αναπαράγει και εκπέμπει ενέργεια στο περιβάλλον ισορροπώντας έτσι συνεχώς την ενέργεια του συστήματος Ουρανός - Γη - Άνθρωπος

(...) Το σύνολο της ενέργειας του οργανισμού (Chi) συνιστάτε από διάφορες ειδικές επί μέρους ενέργειες οι οποίες κυκλοφορούν στο σώμα μέσα σε συγκεκριμένους ενεργειακούς δρόμους που ονομάζονται (Μεσημβρινοί)

Οι ειδικές λοιπόν, επί μέρους αυτές ενέργειες οι οποίες συνιστούν το σύνολο της κυκλοφορούσης ενέργειας είναι:

-- Η προγονική ή κληρονομική ενέργεια

-- Η τροφική ενέργεια Yong και

--Η Αμυντική ενέργεια Oe (3ν.ν.)

93 Ο ΝΌΜΟΣ ΤΩΝ ΠΈΝΤΕ ΣΤΟΙΧΕΊΩΝ

Ο Νόμος των Πέντε Στοιχείων, στην κινεζική αποδίδεται σαν η “θεωρία των πέντε κινήσεων” (Wou Hsing) ή νόμος των Αναλογιών.

Η μελέτη αυτής τη θεωρίας έχει μεγάλη σημασία για την ιατρική, γιατί η πέντε κινήσεις είναι κινήσεις της ενέργειας που συμμετέχει σε μια αλλαγή,κατά τη διάρκεια της οποίας εκδηλώνονται όλα τα υλικά πράγματα σε συμπαντικό πλαίσιο, τόσο του Μακρόκοσμου, όσο και ιδιαίτερα του Μικρόκοσμου, ο οποίος εκφράζεται στη προκειμένη περίπτωση με τον άνθρωπο.

΄

Η θεωρεία ων πέντε κινήσεων, σε συνάρτηση με το Νόμο του Yinn και του Yang ( ο οποίος εδώ συγκεκριμενοποιείται πια και γίνεται πολυπλοκότερος ) και σε συσχετισμό με το Νόμο των τεσσάρων Εποχών, εκφράζει με απόλυτο τρόπο την αναλογική σκέψη της Κίνας. Επίσης μας δίνει την δυνατότητα να συλλάβουμε διανοητικά την έννοια του αρμονικά αυτορρυθμιζόμενου, ενιαίου κυκλικού κι αδιάκοπου Έναδικού Σύμπαντος.

Πράγματι όπως θα περιγράψουμε πιο κάτω, θα γίνει μ' ευχέρεια κατανοητό το σύστημα των αναλόγων αντιστοιχιών των πέντε κινήσεων προς όλα τα όντα και όλα τα πράγματα που συναποτελούν τον κόσμο που μας περιβάλλει.

Μ ε τη μελέτη άλλωστε, της θεωρίας των πέντε κινήσεων μπορούμε να κατανοήσουμε ότι η διατήρηση της φυσιολογικής ενεργειακής ισορροπίας Yinn και Yang γίνεται με τη συνεχή 94 αυτορύθμιση κάθε ζωντανού αρμονικού οργανισμού ή γενικά συστήματος.

Ακόμη με τις πέντε κινήσεις μπορούμε να παρακολουθήσουμε τις ενεργειακές μεταλλαγές του ανθρώπου σε συνάρτηση με το χρόνο και ο χώρο.

Τέλος, με το Νόμο των Πέντε Στοιχείων βοηθούμαστε στην απόλυτα σαφή διάγνωση οποιασδήποτε συγκεκριμένης ενεργειακής έξαρσης ή ανεπάρκειας που αφορά κάποιο όργανο ή κάποιο τμήμα του ανθρώπινου οργανισμού, ώστε να καταστρώσουμε την εφαρμογή της σχετικής ιδιαίτερης θεραπευτικής αγωγής.

Η βάση της κινέζικης φιλοσοφικής κοσμοθεωρίας, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, είναι το Tao, το πανταχού παρόν, παγκόσμιο ενιαίο Ένα . Η πηγή κάθε ζωής, τόσο στον εκδηλωμένο φαινομενικό κόσμο ΄των μορφών, όσο και στον ανεκδήλωτο και ανέκφραστο κόσμο, ο οποίος υφίσταται όπως είναι, χωρίς κανένα γίγνεσθαι, χωρίς καμιά διάκριση, χωρίς καμιά εκδήλωση ή μη εκδήλωση και ο οποίος αποτελεί το μισό του συνόλου.

Στην πραγματικότητα το Tao είναι αδιαίρετο, ανέκφραστο και ασύλληπτο. Διανοητικοποιείται, χάρη της μεταξύ των ανθρώπων επικοινωνίας και θεωρείται, όμως χάρη της μεταξύ των ανθρώπων επικοινωνίας και θεωρείται ότι διαιρείται στις δυό εμπεριεχόμενες σ' αυτό παγκόσμιες βασικές αρχικές δυνάμεις ή ενεργειακούς πόλους, το Yinn και το Yang, τους οποίους παραδεχόμαστε κι επιστημονικά και οι οποίοι παριστάνουν το αιώνιο πρωταρχικό άρρεν και το αντίστοιχο θήλυ, δηλαδή τις δυό πρώτες αρχές, η σχέση των οποίων μας δίνει την τρίτη αρχή, που είναι αυτό καθαυτό το Tao ο κύκλος της ζωής και του θανάτου όπως είναι τη κάθε στιγμή.

Πράγματι όπως αναφέρει ο Lao Tse στο εδάφιο 42 του Tao Te King:

“Το ΤΑΟ είν ένα

κι όμως γέννησε τη δυαδικότητα,

τα δύο μετά γέννησαν την τριάδα

και έπειτα τα τρία , γέννησαν όλα όσα υπάρχουνε.

Όλα τα πράγματα σέρνουν πίσω τον ίσκιο τους,

κρατώντας τον Ήλιο στα μπράτσα τους,

με του ηλιόφωτου και της σκιάς τη σύμπλεξη

εμφανίζετ' η ισορροπία στον κόσμο.”

95 Αυτή η θέση των Κινέζων Ταοϊστών κοσμοθεωρητικών, σχετίζεται μ' εκείνη των αρχαίων Ελλήνων προσωκρατικών φιλοσόφων, του Ηρακλείτου, του Εμπεδοκλή, του Παρμενίδη κι ιδιαίτερα του Αναξαγόρα για τις “Πρώτες Αρχές” και για το “Νου”.

Απ' το συσχετισμό αυτό γίνεται φανερό ότι ο Έλληνας μελετητής της κινέζικης Ταοϊστικής ιατρικής, δεν αντιμετωπίσει στην αρχή ακατανόητες γιαυτόν φιλοσοφικές – κοσμοθεωρητικές έννοιες,εξαιτίας της φιλοσοφικής και πολιτιστικής προπαίδειας που έχει, σαν κληρονόμος του αρχαίου ελληνικού πνεύματος.

108 ΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΆ ΕΠΊΠΕΔΑ

Στον αέναο κύκλο των Κοσμικών μεταβολών καθορίζουμε ένα σημείο έναρξης, ώστε να συμπίπτει με την ομαλή εξέλιξη του κλίματος. Μ' αυτό τον τρόπο λοιπόν, προσδιορίζουμε σαν αρχή του κύκλου την Άνοιξη, η οποία αντιστοιχεί με τη γέννηση, με το πράσινο χρώμα, με το στοιχείο Ξύλο, με τον Άνεμο, με το Ήπαρ και με το Tsiue Yinn. Προχωρώντας δεξιόστροφα πάνω στην περιφέρεια του κύκλου συναντάμε διαδοχικά: τη θερμότητα του Καλοκαιριού, δηλαδή ο Chao Yinn ή Αυτοκρατορική φωτιά,στην οποία αντιστοιχεί η Καρδιά, την υγρασία του Κέντρου, δηλ. Το Tae Yinn στην οποία αντιστοιχεί ο Τριπλός θερμαστής, στη συνέχεια τη ξηρασία του Φθινοπώρου, δηλ. Το Yang Ming η οποία αντιστοιχεί στο Παχύ Έντερο και τέλος το κρύο του Χειμώνα, δηλ. το Tae Yang το οποίο αντιστοιχεί στην Ουροδόχο κύστη.

Απ' αυτή την περιγραφή βλέπουμε ότι στις αντιστοιχίες των έξι “ενεργειακών βημάτων” με τα όργανα ή τα σπλάχνα, όταν η ενέργεια έχει φύση Yinn αναφέρουμε το συμπαγές όργανο στο οποίο ανταποκρίνεται αυτή, ενώ όταν η ενέργεια είναι Yang, τότε παίρνουμε το κοίλο σπλάχνο στο οποίο αυτή η ενέργεια ανταποκρίνεται. (*)

120 κ3. ΟΙ ΠΈΝΤΕ ΚΙΝΉΣΕΙΣ

Με το όνομα “Πέντε κινήσεις” προσδιορίζεται το σύνολο των κινήσεων της Γης, του Μετάλλου, του Νερού, του Ξύλου, και της Φωτιάς.

Το θέμα το οποίο ερμηνεύουμε με τον όρο “Κίνηση”, περιέχει την ιδέα του αδιάκοπου κύκλου. Αυτό είναι κάτι το οποίο σαν έννοια δεν πρέπει να ξεχνάμε.

125 κ4 ΟΙ ΈΞΙ ΕΝΈΡΓΕΙΕΣ

Το θέμα “έξι ενέργειες” είναι ένα θέμα που χρησιμεύει στο προσδιορισμό του συνόλου του Ανέμου, της Θερμότητας, της Φωτιάς της Υγρασίας, της Ξηρασίας και του Κρύου.

143 κ5(...) ΈΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΈΝΤΕ ΚΙΝΉΣΕΩΝ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΈΞΙ ΕΝΕΡΓΕΙΏΝ (...) “...η ένωση των “Κορμών” και των “Κλάδων”, παρουσιάζει την ένωση των κινήσεων και των ενεργειών.

Κάθε έτος φέρει το όνομα ενός “Κορμού” κι ενός “Κλάδου”. Αυτό το σύνθετο όνομα αρκεί για να καθορίσει τη σύνθεση της ένωσης των κινήσεων και των ενεργειών του Έτους.