Bελισαρόπουλος & ΚΡΙΣΝΑΜΟΎΡΤΙ

ATMAN 

(...) Η Ινδία μπορεί να δείξη τον δρόμο στην διχασμένη ψυχή του δυτικού ανθρώπου, να του τονίση την ενότητα που υποτείνει το σύμπαν, εκεί όπου ο δυτικός επιστήμων δεν βλέπει παρά ένα σύνολο από οντότητες όσο πάει και ποιο φευγαλέες, πιο ασύλληπτες, ο αριθμός των οποίων αυξάνει συνεχώς με τις νέες ανακαλύψεις της φυσικής και των οποίων η βασική σύσταση παραμένει άγνωστη. Γ' αυτό άλλωστε, τον λόγο και η ύλη αδυνατεί πλέον να παράσχη την σταθερή βάση και την πεποίθηση που παρείχε στον άνθρωπο τον 19ον αιώνα.

(...)Η κυριώτερη σχολή της ινδικής φιλοσοφίας, η Advaita—Vedanta, βρεθεί ότι αυτό που αποκαλούμε στη Δύση “ψυχή” έχει ένα απόλυτο υπόβαθρο με το οποίο ταυτίζεται. Εκείνο, αντίθετα, που ο άνθρωπος νοιώθει στην καθημερινή του εμπειρία, δεν είναι παρά οι φαινομενικές καταστάσεις της συνειδήσεως. Το πραγματικό του “είναι” βρίσκεται στο Atman-Brahman , στην απόλυτη αρχή που καλύπτεται πίδω από την ροή των περιεχομένων της συνειδήσεως και που έχει αναλλοίωτη, αιώνια ύπαρξη. Αυτο το Atman καλεί ο Ινδός φιλόσοφος τον άνθρωπο να ανακαλύψη και σε υπερβατική ενόραση της ενότητος του σύμπαντος, να συγχωνευθή μαζί του.

όπου (ε) στην (π) = (ι) ;ΟEO!

(Όλα θα επιστρέψουν ξανά από εκεί που “ξεκίνησαν” και η ανθρώπινη διάνοια θα μετανοήσει που ξεχωρίστηκε απ' το θαύμα της ύπαρξης, θεωρούμενη ως το τελειότερο ον, επειδή αντελήφθην αυτό, το κράτησε μνησίκακα για τον εαυτό της και έσπειρε την μοναξιά στα παιδιά της. Γεννώντας έναν θεό αναγκασμένο να ζει με έναν διάβολο..ν.ν.)

ΚΡΙΣΝΑΜΟΎΡΤΙ Ελευθερία Η αρχή και το τέλος

69 k. VII ΠΡΟΣΠΆΘΕΙΑ

71 (…) Λοιπόν βλέπουμε ότι η προσπάθεια είναι μιά πάλη ή ένας αγώνας για να μεταμορφώσετε εκείνο που είναι σε κάτι πού θα θέλατε να είναι. Μιλώ μόνο για την ψυχολογική πάλη και όχι για την πέλη μ' ένα φυσικό πρόβλημα όπως η μηχανική ή κάποια ανακάλυψη ή κάποια μεταμόρφωσις που είναι καθαρώς τεχνική. Μιλώ μόνο για την ψυχολογική πάλη και που πάντα υπερνικά την τεχνική. Μπορείτε να δημιουργήσετε με μεγάλη φροντίδα μια θαυμάσια κοινωνία, χρησιμοποιώντας τις ατελείωτες γνώσεις που μας έχει δώσει η επιστήμη. Αλλά εφ' όσον η ψυχολογική πάλη, ο αγώνας και η μάχη δεν κατανοηθούν, και τα ψυχολογικά ρεύματα και οι ανεπαίσθητοι ήχοι δεν υπερνικηθούν (κατανοηθούν), το κοινωνικό οικοδόμημα, όσο θαυμάσια κι' άν είναι κτισμένο, είναι καταδικασμένο να συντριβεί, όπως έχει συμβεί επανειλημμένως.

Η προσπάθεια αποσπά την προσοχή από εκείνο που είναι. Την στιγμή που θα παραδεχθώ αυτό που είναι, δεν υπάρχει πάλη. Κάθε μορφή αγώνος ή πάλης είναι μιά ένδειξις ότι έχει αποσπασθεί η προσοχή μας.. Και η απόσπασι της προσοχής, που είναι η προσπάθεια, θα πρέπει να υπάρχει εφ όσον θέλω ψυχολογικά να μεταμορφώσω εκείνο που είναι σε κάτι που δεν είναι..

Πρώτα απ' όλα πρέπει να είμαστε ελεύθεροι για να δούμε ότι η χαρά κι' η ευτυχία δεν έρχονται με την προσπάθεια. Υπάρχει δημιουργία δια της προσπάθειας, η υπάρχει μόνο όταν παύει η προσπάθεια; Πότε γράφετε, ζωγραφίζετε, ή τραγουδάτε; Πότε δημιουργείτε ; Ασφαλώς όταν δεν υπάρχει προσπάθεια, όταν είσαστε εντελώς ανοικτοί, όταν σ' όλα τα επίπεδα, είσαστε σε πλήρη επικοινωνία, σε πλήρη ολοκλήρωση. Τότε υπάρχει χαρά, και τότε αρχίζετε ΄να τραγουδάτε ή να γράφετε ένα ποίημα, η ζωγραφίζετε ή να διαπλάθετε κάτι. Η στιγμή της δημιουργίας δεν είναι γέννημα πάλης. (αντίθετων δυνάμεων μα συνενώσεως ενδοχηματισμού και αγάπης. ν.ν.)

ΚΡΙΣΝΑΜΟΎΡΤΙ Ελευθερία Η αρχή και το τέλος (εκ. ΚΑΣΤΑΝΙΏΤΗ)

250 κ 21 ΠΕΡΊ ΣΕΞΟΥΑΛΙΣΜΟΎ

254 (...)Επομένως το σεξουαλικό πρόβλημα που βασανίζει τόσους ανθρώπους σ' όλο τον κόσμο δεν μπορεί να λυθεί έως ότου κατανοηθεί ο νούς. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΎΜΕ ΝΑ σταματήσουμε ΤΗ ΣΚΈΨΙ ΑΛΛΆ Η ΣΚΈΨΙ ΣΤΑΜΑΤΆ ΌΤΑΝ ΠΑΎΕΙ ΝΑ ΥΠΆΡΧΕΙ Ο Σκεπτόμενος ΚΑΙ Ο Σκεπτόμενος ΠΆΥΕΙ ΝΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΜΌΝΟΝ ΌΤΑΝ ΥΠΆΡΧΕΙ Κατανόησης ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΎ. Ο φόβος δημιουργείται όταν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του σκεπτόμενου και της σκέψεως του. Όταν υπάρχει ο σκεπτόμενος, τότε μόνο δεν υπάρχει σύγκρουση μέσα στην σκέψι Δεν χρειάζεται προσπάθεια για να καταλάβει κανείς εκείνο που υπονοείται. Ο σκεπτόμενος δημιουργείται από την σκέψι και κατόπιν ο σκεπτόμενος αναλαμβάνει να διαπλάσει, να ελέγξει τις σκέψεις του ή να θέσει τέρμα σ΄ αυτές. Ο σκεπτόμενος είναι φανταστική οντότης, μιά αυταπάτη του νού. Ο ταν αντιληφθούμε τη σκέψι σαν γεγονός, τότε δεν χρειάζεται να σκεφθούμε πάνω στο γεγονός Αν υπάρχει απλή, χωρίς εκλογή, επίγνωσι, τότε εκείνο που κρύβεται μέσα σ΄ ένα γεγονός αρχίζει να αποκαλύπτεται. Επομένως, η σκέψι σαν γεγονός σταματά. Θ α δείτε τότε ότι τα προβλήματα που κατατρώγουν τον νού και ην καρδιά μας τα προβλήματα της κοινωνικής διαμορφώσεως, μπορούν να λυθούν. Τότε η γενετήσια ορμή δεν είναι πιά ένα πρόβλημα, παίρνει την θέσι που της ταιριάζει, δεν είναι ούτε ένα βρωμερό ούτε ένα αγνό πράγμα. 255 Η γενετήσια ορμή έχει την θέση της. Αλλά όταν ο νούς της δίνει πρωταρχική θέσι, τότε γίνεται πρόβλημα. Ο νούς δίνει πρωταρχική θέσι στο σεξουαλικό ζήτημα γιατί δεν μπορεί να ζήσει χωρίς κάποιαν(?υπέρτατη) ευτυχία και έτσι η σεξουαλική ορμή γίνεται πρόβλημα. Όταν ο νούς κατανοήσει ολόκληρο τον μηχανισμό του και έτσι φθάσει σ΄ ένα τέλος, δηλαδή όταν η σκέψι σταματήσει, τότε υπάρχει δημιουργία και αυτή η δημιουργία μας κάνει ευτυχείς. Το να είναι κανείς σ΄ αυτή την κατάσταση της δημιουργίας είναι ευδαιμονία, γιατί είναι αυτολησμοσύνη μέσα στην οποία δεν υπάρχει αντίδρασις από το “εγώ”. Αυτή δεν είναι μια αφηρημένη απάντησις.-- στο καθημερινό σεξουαλικό πρόβλημα -- Ο νους αρνείται την αγάπη και χωρίς αγάπη δεν υπάρχει αγνότης. Επειδή ακριβώς δεν υπάρχει αγάπη, κάνετε τη γενετήσια ορμή ένα πρόβλημα.