…..ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ…

ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ
 (παρένθεση) 3,7
Συνεπώς αν με χαλάει κάτι, αν μπορώ, ενεργώ για να το διορθώσω, αλλιώς είναι καλύτερα να σωπαίνω.
……………………..ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ………ΕΡΩΣ………ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ…….………
Αναγκαστήκαμε και αναλύσαμε τον κόσμο , τον διαμελίσαμε μες στο κεφάλι μας όπως ένα παιδάκι διαλύει ένα έντομο για να καταλάβει πως λειτουργοί πως περπατάει γιατί πετάει,
. τη να πεις σ αυτό τα παιδάκι; Όμως τώρα που το παιδί έγινε παλικάρι μπορούμε να του  απευθύνουμε τον λόγο. Έχουμε 4000 χρόνια υπαρκτής ιστορίας, και τα έχουμε σημαδέψει πάνω σ αυτόν τον πλανήτη… Αναγκαστήκαμε να το κάνουμε, και ένας μέρος οφείλεται στην εξερεύνηση, κι όχι τόσο για λόγους κατακτητικούς. Δεν θέλουν όλοι οι άνθρωποι να κάνουνε μπίζνες και αυτοί που δικαιώνουν κάθε πολιτισμό είναι οι αναζητητές κάθε είδους.. Ο  αναζητητής πάει από έρευνα σε έρευνα δεν κάθεται στα αυγά των ανακαλύψεων του. Τώρα αυτοί που συντηρούν κάθε πολιτισμό είναι οι έμποροι, και αυτοί που των στηρίζουν οι στρατιωτικοί.
Εάν δεν μπορέσουμε να ξεκολλήσουμε απ αυτόν τον πλανήτη δεν θα πάψουμε να τρωγόμαστε μετάξι μας Δεν μπορούμε να επιβάλουμε μια πλατωνική κοινωνία γιατί η σύσταση μας διαισθάνεται έναν αόριστο κίνδυνο κι αυτό μας κάνει πολεμοχαρείς ή φοβητσιάρηδες.. Τη πλατωνική πολιτεία , και η δημοκρατία πολύ μας είναι. Αυτό δεν αλλάζει εκτός κι αν φτιάξουμε έναν πολιτισμό με κουρδιστά πορτοκάλια.  Μιλώ για την πλειοψηφία, ούτε μια τρίχα δεν μπορούμε να αλλάξουμε από πάνω μας, γιατί είναι καταγραμμένη , κι όταν βάλουμε άλλη στην θέση της είναι για φιγούρα , για το φαίνεσθαι και όχι επί της ουσίας. Για το σύστημα μας κάθε διαφορετικό αντικείμενο, σιδεράκια, λάμες, μασέλες, είναι ξένο., δεν το αναγνωρίζει απλά το υπομένει. …      -Τη με νοιάζει εμένα , τρώω εγώ το μοσχαράκι μου! – Ναι και ο ερευνητής βρήκε έναν τρόπο για να συνεχίσουν οι άνθρωποι ενώ έχουν ολοσχερώς καταστραφεί, να τρώνε το μοσχαράκι τους. Κι εγώ, κι εσύ, κι όλοι! Τη να κάνουμε, ήταν να μην μάθουμε το κοκκινιστό!
Αυτό γιατί δεν το καταλαβαίνουμε, τη είναι αυτό που μας εμποδίζει να ταχτοποιήσουμε την θέση μας σε αυτόν τον πλανήτη; να δράσουμε κοινωνικός για τα πραγματικά μας συμφέροντα . Τη δεν βλέπουμε;
Έχουμε παρανόηση το κέρδος και την εξουσία και συνεχίζουμε να τα αποζητούμε με πρόσθετα μέτρα , τη κέρδος και τη εξουσία είναι αυτά που μας στέλνουν σε μια κόλαση για να τα διατηρήσουμε; Περικυκλωμένοι, από κόλακες και αμφισβητούμενους σωματοφύλακες, υποχρεωτικές φιλίες,γιατρούς μάγους,αναλυτές υποχρεωμένοι να τους ταΐζουμε, για να μπορούμε να υπερηφανευόμαστε ότι έχουμε εξασφαλίσει τις διασκεδάσεις, τις ελευθερίες, και της εξουσίες ενός βασιλιά ! Νομίζουμε ότι όλοι οι άλλοι εργάζονται για τον δικό μας σκοπό και εφόσον ο δικός μας σκοπός είναι να φτάσουμε στην κορυφή, περνώντας υπέροχα, ξεχνάμε ότι στον ίδιο σκοπό κινούνται και όλοι όσοι μας περιτριγυρίζουν.
Τη ελευθερία είναι αυτή που τα προνόμιά της διακυβεύονται να εξαφανιστούν ανά πάσα στιγμή... Έχει κι ο φόβος την ΄θέση του, ναι μα εδώ πρόκειται για παράλογο φόβο που και να τον ξεπεράσει κάποιος θα ανακτήσει μια παράλογη τόλμη στήνοντας μια παράλογη οικογένεια, κοινωνία μια παράλογη κυβέρνηση , ένα παράλογο στράτευμα , μια ζωή παράλογη. Τη να κάνουμε, ας ποιούμε κάτι για να ξεχάσουμε τη μας συμβαίνει, ας πάρουμε κάτι για να να φτιαχτούμαι να μην γκρινιάζουμε , έτσι κι αλλιώς τίποτε δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε για ότι είναι ανόητο και παράλογο και έχει κατακλύσει το είναι μας!

• 
  
  Συνεχίζεται...
  
  
  
• 
  
  ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ
  
  
  
• 
  
  Για τους πρώτους, στην ιστορία μας φιλόσοφους η συμπάθεια αναφερόταν στην έλξη των ζώων και πραγμάτων, έμβιων και άψυχων υλικών , μεταξύ τους καθώς των άστρων και της ατμόσφαιρας, ,εννοούσαν την σύνδεση μεταξύ τους και εργάζονταν να την αποδείξουν πειραματικά με όλη την σημασία της λέξης.
  
  .Εμείς την συναντούμε σε ρομαντικές ιστορίες μεταξύ των ζωντανών . Και όπως παρακάτω αναφέραμε το παιδάκι που κατακερματίζει την πεταλούδα για να δει πώς κινείτε και γιατί πετάει, έτσι και αυτοί το έκαναν με βία λόγο αγαθότητας στην αρχή, μετά βεβαία έγινε συνήθεια και από συνήθεια , νόμος.. Και έτσι ακόμα και τώρα, με τα εργαλεία που η βία δημιούργησε, πάμε εμείς να κάνουμε μια επέμβαση, με αγάπη . Ώμος το νυστέρι φτιάχτηκε με βία και κόπο. Τα εργαλεία μας....κι αυτό είναι μέρος της ΣΥΜΠΑΘΕΙΑΣ !
  
  Είμαστε συνδεδεμένη με ότι υπάρχει και με ότι έχει γίνει από μέρους μας σαν μια ταινία ένα σκοινί, ότι έχουμε περάσει υπάρχει παράλληλα με ότι κάνουμε τώρα , γιαυτό ο Κύριος , του εαυτού του είπε καλύτερα να του κοπεί ένα μέλος του σώματός του παρά να αμαρτήσει,.
  
  
  
• 
  
  Η πρόοδος μας και η εξελιχτηκή μας πορεία συμβαίνει ως προς την ευκολία, οτιδήποτε έχουμε δημιουργήσει την ευκολία μας, αφορά. Στην γνώση όμως είμαστε ακόμη στα σπάργανα κι αυτό δεν είναι κακό, δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά , όμως το παιδάκι τώρα γνωρίζει τουλάχιστον την ζωή και των θάνατο της πεταλούδας και τις σχέσεις της , την βλέπει φωτογραφημένη πληροφορείτε γι αυτήν σαν σχήμα , σώμα (φαινόμενο) και μέλει του σώματος, ιδιαίτερα σημεία, χωρείς να χρειάζεται να την έχει μπροστά του. Αυτό που χρειάζεται να μάθει τώρα , μετά από τόσες χιλιάδες χρόνια είναι να μην κάνει το ίδιο με το διάστημα να χρησιμοποιεί δηλαδή, την βία και την παρορμητικότητα, να μάθει τη έχει καταστρέψει, κι ότι δεν χρειάζεται άλλο να καταστρέφει , γιατί έτσι καταστρέφει τον εαυτό του ...Είναι πλέων ανάγκη, κι αυτό θα το μάθει και σιγά σιγά περνώντας οι εκατονταετίες θα συνειδητοποιηθεί και θα απολαύσει την αιωνιότητα .
  
  Η ανάγκη να καταλάβει ο βαθυστόχαστος ποιητής και ο κάθε σοφός ότι τα εργαλεία που χρησιμοποίησε έχουν ενσωματωμένη την βία και ακόμα όταν πασχίζουν οι ίδιοι να αποδείξουν την αγάπη και την ελευθερία, με βία το πράττουν. Συνεπώς οι ίδιοι έχουν ήδη θυσιαστή για την αγάπη τους σε έναν ασταμάτητο κύκλο προς το συμφέρον της ανθρωπότητας, για να σωθούν όλοι οι άλλοι, όμως όχι αυτοί σαν 'άτομα, και μόνο αν σταματήσουν να γράφουν και να μιλούν οι ίδιοι, γίνονται θυσία για το προσωπικό τους συμφέρον .
  
  
  

.......Η ανάγκη να καταλάβουμε ότι η ταχύτητα με την οποία κινούμαστε ,οι γνώσεις μας, ότι έχουμε αποκόμιση μέχρι σήμερα υπάρχουν παράλληλα με όλες τις χιλιετίες που πέρασαν και χρειάστηκαν για την ανακάλυψη τους. Εδώ φαίνεται το παράδοξο του Ζήνων να ισχύει , ενώ έχει αυξηθεί η ταχύτητα των μετακινήσεων και ανταλλαγών μας εντούτοις δεν προλαβαίνουμε, δεν. έχουμε χρόνο! Το ότι μπορούμε να βρεθούμε απ την μια΄ άκρη της γης στην άλλη είναι μια ψευδαίσθηση, μια φαινομενική ταχύτητα, -δεν μας εξηγεί γιατί νιώθουμε ότι δεν έχουμε χρόνο, συνεπώς ότι γίνεται γνωστό μικραίνει την αντίληψη μας για τον χρόνο, δεν μας ωφελεί όταν πάντα βρισκόμαστε πίσω απ αυτόν που πάει με τον γάιδαρο απλά μικραίνουμε την ζωή μας, καταπονούμαστε ψυχολογικός με αποτέλεσμα να γινόμαστε αυτοκαταστροφικοί, όταν με μεγεθυμένα τα συναισθήματα μας λόγο κεκτημένης ταχύτητας, στοχεύουμε για το όλο και ποιο μεγαλύτερο κέρδος.

Πέφτουμε σε μια δίψα άνευ προηγούμενού, και για να εκτονωθούμε τσακίζουμε το σώμα μας αναζητώντας υπερβολές, ( οι βολές έχουν κατακτηθεί),για να αντισταθμίσουμε τις πιέσεις στις οποίες το ανικανοποίητο μας ρίχνει,. Αν κάνουμε τους υπολογισμούς μας σφαιρικά, αν δηλαδή συνυπολογίσουμε πόσα χρόνια χρειάστηκαν για να πετύχουμε ότι αποκαλούμε σήμερα ανάπτυξη και πολιτισμό, θα βρεθούμε στην θέση του Αχιλλέα που δεν θα φτάσει και δεν θα περάσει ποτέ την χελώνα; όταν αυτή, έχει ξεκινήσει πριν απ αυτόν, στον αιώνα των άπαντα!

...Αυτές οι ανάγκες αν συνειδητοποιηθούν, αν γίνουν κατανοητές , και όχι αν αλλάξουμε κάτι ,(έτσι κι αλλιώς δεν μπορούμε), θα σηματοδοτήσει το πέρασμα

της ανθρωπότητας απ το στάδιο της νηπιακής της κατάστασης, στην νεανική.

Κι αυτό δεν χρειάζεται την συγκατάθεση κανενός . Έχει δρομολογηθεί απ την στιγμή που μέσα σε αυτόν τον μεγαλειώδη παραλογισμό σκεπτόμαστε πως θα αντιμετωπίσουμε μια επικείμενη καταστροφική σύγκρουση με κάποιον κομήτη.

.................................ΕΡΟΣ (ΕΡΩΤΑ ΑΝΙΚΗΤΕ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ...)