Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

χωρίς λόγια


χωρίς λόγια
ένας σωρός , η δύναμη τις νιότης
στα μάτια μου μπροστά
τον χάρο βλέπουν
να τρέχει,
έντρομος πιότερο από μένα
απ τους δειλούς να κρίνεται!
΄και πήραν τα πλήθη των δρόμο της σφαίρας
στον θάνατο να δώσουν σκοτωμό
Τη έγινε! κατάλαβε κανείς;
Ποιος ζύγισε την ζωή με ένα μαγαζί;
Ποιος έβαλε πιο πάνω
απ την ζωή την θέση του!
Ποιος ντράπηκε για να παραιτηθεί!


Ένα το χελιδόνι και μετά σιωπή
γιο ένα κομμάτι ψωμί,
για ένα κομμάτι
cd...ΗΣΥΧΊΑ! ΓΥΡΊΖΟΥΜΕ ΤΏΡΑ!

1 σχόλιο:

  1. Πολυ ρομαντικες αποριες για εναν κοσμο που θεωρει υπερτατη κατακτηση το να μπορει να εξακολουθει να παιρνει δανεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή

HTML

Powered By Blogger