πρώτα αξιώματα

ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ

1 Μόνο μία ιστορία ενός μονοπατιού
παραμένει, αυτό είναι. Σε αυτό υπάρχουν σημάδια
-πάρα πολλά- ότι το να είναι κάτι χωρίς αρχή είναι
επίσης άφθαρτο,
ολόκληρο, ενός είδους, αταλάντευτο και πλήρες.
5 Ούτε ήταν παλαιά, ούτε θα θα είναι, αφού τώρα είναι
μαζί ολόκληρο,
ένα συνεχές` διότι τι γέννηση θα ανακαλύψεις γι' αυτό?
Πώς αυξήθηκε καί από πού? Όχι από την ανυπαρξία
θα σου επιτρέψω
να πεις, ούτε να σκεφθείς`διότιδεν είναι δυνατό να
το πεις, ούτε να το σκεφθείς
ότι δεν είναι. Αλλά ποια ανάγκη θα το είχε παροτρύνει
10 αργότερα παρά νωρίτερα, να αναπτυχθεί, αρχίζοντας
από το τίποτε?

[oxford university press]

Έτσι είναι ουσιώδες, είτε απόλυτα να υπάρχει η να
μην υπάρχει
Ούτε η δύναμη της πίστης θα επιτρέψει σε κάτι άλλο
Να προκύψει από αυτό που είναι, παρά από τον εαυτό του.
Γι΄αυτόν τον λόγο η δικαιοσύνη
δεν χαλαρώνει τα δεσμά για να το ελευθερώσει, ειτε
να αρχίσει είτε να πάψει
15 αλλά το κρατάει' και ο κόμπος του προβλήμστος
έγκειτε σε αυτό:
είναι η δέν είναι? Αλλά η ετυμηγορία έχει δοθεί, όπως
έπρεπε να δοθεί,
να αφήσει να φύγει η τελευταία επιλογή χωρίς σκέψη
και χωρίς όνομα
(διότι αυτό δεν είναι αληθινό μονοπάτι), αλλά να
κρίνει το άλλο να είναι και να είναι αυθεντικό.
Και πώς θα μπορούσε αυτό που είναι αργότερα να
καταστραφεί? και πώς θα προέκυπτε?
20 Διότι αν προκύψει μία φορά,δεν είναι, ούτε αν κα-
ποια στιγμή πρόκειται να γίνει.
΄Έτσι η εξέλιξη εξαλείφεται και η καταστροφή σω-
παίνει.
(π.7: Παρμενίδης, αποσπάσματα 8,1-21,η πρώτη γνωστή
προσπάθεια συστηματικής απόδειξης στη Δυτική φιλοσοφία)
[εκδ/ΕΛΛΗΝΙΚΆ ΓΡΆΜΜΑΤΑ]