Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

...Άγια δύναμη
περιπλανώμενος
διαβάζω, την πόλη
κοιτώντας, γράφω.
Δεν με περιμένουν ανέμελο , κενό
με μάτια, πολλά μάτια μπροστά, αδιάφορα.

Άγια φτώχεια
Αναίμακτα κτυπήματα
σιγανά ξεθεμελιώματα
απαλές αφαίμαξις

Χορεύω , κλαίω
Ξεριζωμένος
ακόμα μια φορά
Ξενιτεμένος
Θα περιμένω
ακόμα
ακόμα στον κόσμο σας.

Είμαι μέσα σ`ένα κοφίνι
γεμάτος σταχτοδοχεία
κι αγριολούλουδα
επάνω
στη μαρμάρινη καθαριότητα μου
φορώ επιμελώς
την περιβαλλοντολογική μου όαση

Μόνος ο πόνος
ΘΕΈ!
ΠΟΎ ΕΊΣΤΕ ΤΏΡΑ???
Νούμερα
στην καρδιά
τηλεφωνικά παιδιά
απόμακρης επικοινωνίας

.
Η τουαλέτα σας
κάτω απ το δένδρο

Δε θέλω να τα βάλω μαζί
σας
αγαπώ
Εδώ που όλα είναι τακτοποιημένα
ακούνητα
μικρό σπουργίτι
αέρα σ ακολουθώ!
Στην αυγή της
επόμενης ύπαρξης
παραγγέλλω
να γίνεται η αγάπη
αυτή να σκεπάζει συνεχώς!
κάθε που το βλέμμα αναπαύεται
στις κοπιαστικά βαμμένες μας
επιφάνειες
πίσω απ την μικρή τζαμαρία
τακτοποιημένα νά ειναι
κι ακούνητα
.
Μην με κοιτάτε
έμενα
που κινούμε που αλλάζω
διαρκώς, αν θέλετε να μ αγαπάτε
μην με κοιτάτε

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

HTML

Powered By Blogger